پاییز آمد و من چون انسانی منتظر به آن نگریستم
پاییز آمد و الان هاست که برود
و من در حسرت برگهای زردشده و خشکشدهاش میمانم.
چه زیبا بود پاییز و من، چه نادان بودم که از آن استفاده نکردم.
انسان همین است.
در زمان فراوانیهایش، آنها را نادیده میگیرد و در زمان کم بود ها
در حسرتشان می ماند.
خدا کند، سال دیگر که پاییز آمد، من مثل امسال، بی توجه بهش نمانم
خدا کند....